CYPRYŚNIK BŁOTNY - Taxodium distichum - nr 334

Lokalizacja:

Park im. Miasta Roth, od strony ul. Bema, nadziałce nr 1554/164, 50°05′06,94″N 18°13′02,78″E

Opis obiektu

Jedno z dwóch drzew tego gatunku w mieście, rośnie w Parku im. Miasta Roth od strony ul. Bema. To okaz, którego wiek sięga 90 lat. Obwód jego pnia na wysokości 130 cm wynosi około 220 cm, a wysokość 23 m. Korona drzewa jest asymetryczna, z jednym przewodnikiem. Jest to egzemplarz rzadkiego gatunku w Polsce. To iglaste, nagonasienne drzewo pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie dorasta do 50 m, w Polsce do 25 m. Jest gatunkiem jednopiennym. Podobnie, jak modrzew traci igliwie na zimę. Gałązki cypryśnika przypominają gałązki cisa. Późno rozwija igły, tuż po wiosennych przymrozkach. Późną wiosną i latem są one zielone, a jesienią brązowieją i wraz z częścią jednorocznych gałązek spadają na ziemię. Jest gatunkiem długowiecznym - w ojczyźnie osiąga 1200 lat. Okaz raciborski został posadzony ok. 1920 roku, zgodnie z projektem architekta ogrodów z Jeleniej Góry.

Cypryśnik błotny na wilgotnych terenach, okresowo zalewanych lub trwale podmokłych, niedostatecznie zaopatrzonych w tlen, tworzy bardzo charakterystyczne korzenie oddechowe – pneumatofory, które wyrastającą powyżej poziomu gleby i umożliwiają dostęp tlenu do systemu korzeniowego. Nasz cypryśnik nie wytworzył korzeni oddechowych, ponieważ jest on jeszcze przypuszczalnie za młody, a teren nie jest zalewowy.

Został objęty ochroną w celach dydaktyczno-naukowych i estetycznych, z uwagi na atrakcyjny pokrój drzewa i budowę morfologiczną liści oraz kory, a także ze względu na fakt iż drzewo wyróżnia się na tle innych w rodzimym drzewostanie.