Podominikański kościół św. Jakuba
- Miejscowość: Racibórz-Stare Miasto, Rynek
Świątynia powstała z fundacji księcia opolsko-raciborskiego Mieszka Otyłego w latach 1246-1258 jako klasztorna dla miejscowego konwentu dominikanów. Wśród nich jako przeora spotykamy Wincentego z Kielczy, domniemanego autora zaginionej kroniki dominikańskiej, w której zredagowano pierwsze polskie zdanie, przeniesione później przez Jana Długosza na karty jego Roczników . Był to okrzyk: „Gorze szo nam stalo“, wydany przez księcia Henryka Pobożnego na widok nieuchronnej klęski wojsk polskich w bitwie pod Legnicą (1241 r.). Wincenty jest również autorem hymnu Gaude Mater Polonia oraz dwóch żywotów św. Stanisława ze Szczepanowa. Pożar miasta z 1300 r. strawił pierwszy kościół i zabudowania klasztorne. Po odbudowie świątynia zyskała znacznie większe prezbiterium oraz wieżę.
Podczas odbudowy po pożarze z 1574 r. wprowadzono renesansowe sklepienia. W późniejszym okresie wnętrze wzbogacono o elementy baroku. W kaplicy szkaplerznej warto zobaczyć, powstały w 1659 r., ołtarz Radosnej Tajemnicy Matki Boskiej, dzieło Salomona Steinhoffa. Niezwykle interesująca jest dekoracja sklepienia kaplicy św. Krzyża, oratorium grobowego Gaszynów. W 1810 r. klasztor sekulatyzowano, a w latach 1823-1829 wyburzono zabudowania konwentu, a kościół, w 1874 r., przebudowano w stylu pseudoromańskim zachowując wiele elementów gotyku. Obecnie podominikański kościół ma trzy krypty: pod kaplicą św. Krzyża z pochówkami Gaszynów, pod kaplicą różańcową i pod kaplicą św. Walentego. W jego podziemiach mają spoczywać fundatorzy: Mieszko Otyły i Władysław opolsko-raciborski.
Kościół otwierany jest przed pierwszą mszą ok. 8.00, zamykany w godzinach wieczornych około godziny 18.00